ක්රොණ්ටයින සමයෙහි, තමැ තමැ කුඨුම්භයන්ට වැද සිට් ජනී ජනයාට හට ගත් හා පීඩා කලා වූ නා නා දෝස අතර වූ, ථනිකණ් දෝසදැ, පුරා හෝරා ගණනක් එකැම ඉරියව්වෙන් සඛරබ්භයාගේ ඵුස්කොලැ පොතැ කියැවීමෙන් දැ හටගත්තා වූ ශීර්ෂාබාධ දැ , කා බී ඇඟ නොසොලවා නේක නේක ඇලයෙන් පශ්චාත් භාගයටැ සූරිය ද්වියෝත්ථමැයාගේ පහස ලැබෙන තෙක් සයනය කලාවෙන් හටගත්ථාවූ ඵුඛ්ඛ්යැභාධ ද , මෙකී නොකී කොරෝනා හැර සියැළු භයානක දෝස පුරාණ හෙළැ යකුන්ගේ රහස් වට්ටෝරුවකින් නිපදවන්නා වූ කැඳක් වන "ඇල්ඛොහොලැ කැඳ" බෙදා හරින්නා වූ සාලා ඕපනයෙන් අල්ලටැ දැමූ සැනිටයිසර් බිදුවක් මෙන් මෙසේ ඪූරීන් ඪූථැ වන වගයි..... ආමේන්....!
අවසර නැත මට එලියට යන්නට කොරෝනා ඇත ලොව සතර දෙසේ... එනමුදු කර්ෆිව් නැතිකල දිනයට යලි මම පාරට බසිමි ලදේ.... කොත්තුවක් කන්නට නොහැකිව ලතවෙන මා අබියස කොස් පොලොස් ඉදේ... බෝතල් ගන්නට නොහැකිව ලතවෙන උන්හට කසිප්පු සැපයි පුතේ.... පොලිසියෙ යන්නට සැපටම කන්නට බැරිකම මිස මේ ලෙඩට නොවේ.... ක්රොන්ටයිම් වන්නට ගෙදරම ඉන්නට උන් හද තුල ඉඩ නැතිව නොවේ...